Nomadenbestaan en vergane glorie

Zondag 5 juni 2011.

Vandaag is dan ons Nomadenbestaan echt begonnen: elke dag in een andere stad slapen. Gister dachten we vandaag nog een museum te bezoeken, maar de plannen veranderden, we waren het sjouwen door een heel warme stad een beetje zat. We hebben dus besloten om na een heerlijk ontbijtje de koffers en andere eigendommen in de auto te laden en langzaamaan richting Lillehammer te gaan rijden, ons volgende doel. De route van het reisbureau beloofde dat we zo’n 165 km in de wielen zouden hebben bij aankomst, maar ja we reden wel ’s verkeerd. Ook zijn we van de voorgeschreven route afgeweken, omdat we aan de oostkant van het meer naar het hotel wilden rijden. We hadden immers de westkant 7 jaar geleden al ’s gereden maar dan integengestelde richting.
En alweer een prachtige route in een heerlijk zonnetje, maar naar het noorden is de temperatuur duidelijk lager.
Onderweg meerdere keren uitgestapt om van mooie vergezichten te genieten, Radisson Hotel Liilehammer bleek in 1994 het hoofdkwartier van het Olympisch Comité. Van de interspelen.
Als je dit hotel binnenstapt proef je nog de grandeur van toen, maar als je beter kijkt is er ook veel vergane glorie, sommige zaken hebben betere tijden gekend; een kniesoor die daar op let. Op de 5e etage kijken we uit op de skischans van toen, het begint een beetje te vervelen, al die skischansen, eerst in Oslo, nu hier weer…haha.
Omdat we aan de vroege kant aankwamen, hebben we na het inruimen van de kamer nog een openluchtmuseum aangedaan hier dicht bij. Een oude Stavkirke, een boerendorpje, een schooltje en een gevangenis waren oa een par van de gebouwen die we zagen. Interessant om in het schooltje te horen dat de kinderen vroeger maar 8 weken les kregen en dan ook nog ’s winters, want zomers moesten ze meehelpen op het land. De onderwijzer had meerdere taken, op school lesgeven maar ook bij rijke mensen thuis.

Op het terras buiten in de zon de route voor morgen doorgenomen en bepaald hoe we gaan rijden. Na een verfrissende douche aan de avonddis. Als we elke avond zo’n heerlijk 3-gangendiner voorgeschoteld krijgen, kunnen we aan het eind van de maand naar huis gerold worden.