Poolcirkel, Saltstraumen en blikjes bier

9 juni 2011
Om 24.00 uur vannacht zeiden we tegen elkaar: Laten we maar ’s gaan slapen, maar donker is het niet geworden, we konden dan ook makkelijk lezen zonder verlichting.
Dit was trouwens het eerste hotel dat niet over echte verduisteringsgordijnen beschikte; althans op onze kamer waren ze niet. Geen hinder van gehad, even goed lekker geslapen.
Na ontbijt en uitcheck, op weg naar de ca.170 km. verderop gelegen poolcirkel. Onderweg daar naartoe weer heel veel water naar beneden zien komen, nee…..gelukkig geen regen maar smeltwater van de nog aanwezige sneeuw en wellicht ook nog van regen, want gisteravond laat viel er nog een lekkere kletterbui.
Er komt zoveel water uit de bergen naar beneden in beken, stromen en rivieren dat menige rivier of beek buiten z’n oevers treedt waardoor de bomen en struiken aan de waterkant tot hun enkels, knieën of heupen in het water staan. Ook diverse landbouwgronden zagen we (gedeeltelijk) blank staan.
Het was bij vertrek uit het hotel al 23 gr. En dat liep gek genoeg in de bergen alleen nog maar op.
Toen de poolcirkel in zicht kwam werd het landschap kaler en kaler en de sneeuw hoger en hoger. Het is natuurlijk maar een denkbeeldige lijn, maar ik vond het toch heel bijzonder om die lijn te bereiken en over te gaan. Er is daar natuurlijk het nodige aan commercie, maar het meeste speelt zich buiten in de sneeuw af. Gedenktekens en dergelijke, maar men bouwt ook ‘eigen’ torentjes van stenen, als teken dat men de poolcirkel overging. Op dit gedenkwaardige punt hebben we onze lunch gebruikt, het smaakte prima, lekker in de zon bij 15 gr.
In de documentatie over de rit naar het volgende hotel kwamen we ook terecht op een plek aan de kust waar we de z.g. ‘Saltstraumen’ kunnen zien. Dat is een waterstroom die ontstaat als de vloed de fjord binnenstroomt en het water uit de bergen naar zee wil, er ontstaan enorme sterke stromingen en kolken. Boven op een heel hoge brug konden we dat heel goed zien. Bofferds met veel centen konden in een bootje met een heel sterke buitenboordmotor ook zelf het water op. Een paar malen voer dat bootje naar het ‘zeegat’ zette z’n motor uit en dan dreef het ding heel snel met de stroom mee landinwaarts. We moesten er wel even voor omrijden (2x70 km.) en we hadden op internet de getijden opgezocht, maar ik vond het de moeite waard. Te meer daar de rit er naar toe ook nog ’s prachtig was, dus terug ook!
Truus heeft ons dit keer keurig voor de deur afgezet. Ze mag nog even blijven;-)
Gister hebben we in een supermarktje wat blikjes bier gekocht om op de hotelkamer te gebruiken, want we zijn er inmiddels wel achter dat de prijzen in hotels flink hoger liggen dan in winkels. Vanmiddag kwamen we op het idee een paar blikjes mee te nemen en alvast in de minibar(=koelkastje) te zetten, is het lekker koel voor vanavond. Bepakt en bezakt op de kamer aangekomen, wat denk je? Is ‘r geen koelkast!!!!!
Wat kan het tegenzitten hë?